Jednym z podstawowych surowców przemysłu papierniczego jest makulatura. Po spełnieniu swojej roli wyroby  z papieru - jako nośnik informacji mogą potem trafić na wysypisko, lub stać się surowcem wtórnym.
Najłatwiej jest oczywiście odzyskać makulaturę powstałą w drukarniach, ciężej przekonać społeczeństwo do segregowania odpadów. Edukacja przyniosła najlepsze efekty w Niemczech, gdzie odzyskuje się 73% zużywanego papieru. W Polsce ten wskaźnik  wynosi 37%.

Recykling tony makulatury przynosi wymierne korzyści:
1.    oszczędność 26 ton wody
2.    1,5 tony ropy
3.    4,2MWh energii.

Jak widać liczby robią wrażenie - naprawdę warto segregować śmieci.

Oczywiście nie każdy papier można produkować z masy makulaturowej. Papier z odzysku ma w zasadzie szerokie zastosowanie - począwszy od produkcji opakować i tektur specjalnych, poprzez produkcję papieru toaletowego i ręczników, a skończywszy na papierze gazetowym. Recykling jest oczywiście zarówno najbardziej ekologicznym jak i ekonomicznym zagospodarowaniem makulatury.

Włókna w procesie recyklingu ulegają degradacji. Nie można więc w nieskończoność powtarzać tego procesu, w produkcji papierów i tektur stosuje się więc również tzw. pierwotne masy celulozowe, czyli masy świeże.

Całą pozyskiwaną makulaturę można z powodzeniem wykorzystać ponieważ gama wyrobów papierniczych z niej produkowanych jest bardzo szeroka. Wymagania jakościowe dotyczące surowca wtórnego określa norma PN-EN 643:2004.

W Polsce przemysł papierniczy w procesie produkcji stosuje 30% makulatury. Coraz sprawniejsze urządzenia - wciąż udoskonalane - potrafią likwidować zanieczyszczenia makulatury będące wynikiem stosowania nowych technik drukarskich oraz wysokiej chemizacji procesów.

Europa eksportuje tak pokaźne ilości makulatury na Daleki Wschód (gdzie występuje jej duży niedobór), że skutkuje to niedoborem na jej terytorium. W Polsce w życie wprowadzane są zakazy składowania odpadów, które można odzyskać. Odzysk staje się więc obowiązkiem.